1- Kim o kadın? Benden ne fazlası var? Bana bunu nasıl yaparsın?
- Senden güzel değil(!) Nasıl olduğunu bende anlamadım! (Yalan) Sana söyleyecektim zaten (Kuyruklu yalan!)
-Yazıklar olsun sana verdiğim emeklere, ayrılıcam senden!
- Affet beni, inan bir daha asla olmayacak! (Yalanın kralı!)

2- Kim o kadın? Nerde tanıştınız? İlk adımı kim attı?
-Bir sergi açılışında aynı resme yorumlar yaparken tanıştık. İlk adımı o attı (Yalan!) Hani seninle kavga etmiştik ya işte o gün, sana kızmıştım, alkollüydüm, sonrasını hatırlamıyorum! (Kuyruklu yalan!)
-Evet o kavgada bende hatalıydım ama bunu yapmamalıydın!
-Haklısın yapmamalıydım, bir daha asla olmayacak! (Yalanın kralı!)

Duymak istenilenlere tezat gerçekler. Konu büyümesin! diye söylenilen yalanlar. Ve o yalanlara inanma ihtiyacı. Karakteri, kültürü, huyu suyu değil de, ille de fiziksel özellikleri. Kim o kadın sendromları. Benden güzel mi? Benim gibi mi dokunuyor, ben gibi mi kokuyor? Göğüsleri daha mı dik? Bacakları daha mı güzel? Bende arayıp da bulamadığı ne var o kadında? Bir elime geçirirsem göstericem gününü ona!

Peki kimdir o kadınlar, ne yer ne içerler? Nerelerde gezer tozarlar da karşımıza çıkarlar?
O kadınlar; zehir yer, zıkkım içerler! Çünkü her daim şanslarına beddua düşer. Aslında her an, her yerdedirler. Bazen onlar fark ettirir kendilerini, bazen de biz fark ederiz gül cemallerini. Sanıldıkları gibi hepsi iki dirhem bir çekirdek değildirler (Olanları daha makbuldür elbet!) Bazen kendimizce geçerli çok derin nedenler vardır ve salt seksüel değildir amaç. Bazen de çok sebep yoktur hatta hiç sebep yoktur, bir anlıktır ve bunun hayatındakini sevmeyle yada sevmemeyle hiç ilgisi yoktur. O sevgili bunu hak eder mi? Eder yada etmez, ayrı bir konu. Neden aldatırız o halde? Nedir dışarının cazipliği? Heyecan? Çapraz duygular? Azgın ruhun dizginlenemez bir yükselişe feda olması ? Yoksa tamamen duygusal mı?

- İlişkimiz monotonlaşmıştı. Sıkılmıştım ama o kadar iyi biriydi ki onu kaybetmek de istemiyordum, benimkisi sadece basit bir değişiklik, bir heyecan aramaydı! (Basit!)
- Özel bir nedeni yok, mutsuz da değildim aslında. Bir arkadaş ortamında tanıştık ve her şey bir anda gelişti, ne olduğunu bile anlamadım. Sonrasında pişman oldum ama iş işten geçmişti! (Hep de öyle olur!)
- Son zamanlarda çok kavga ediyorduk, hatta kavgasız tek bir günümüz geçmiyordu. İyice aksi huysuz, çekilmez oldu. Üstelik artık kendine eskisi kadar özen göstermiyordu. Eskiden makyajı parfümüyle pırıl pırıl dolaşan kadın son zamanlarda kişisel bakımlarını dahi önemsemiyordu. (Bak bu ciddi bir konu işte) Üstelik ben onu tanıdığımda tığ gibiyken şimdi aşırı kilo aldı, cazip gelmiyor artık bana (Zurna zırt dedi, ruh güzelliği 3-0 mağlup)

Bende bunu anlamıyorum işte. Cicim aylarında herkes de bir bakım, bir kibarlık, bir afet-i devran durumları. Ne zaman ki ilan-ı aşklar ediliyor, gece 12 yi geçmişcesine balkabağına dönüşüyor zamanla her şey. Prensesler bakımsız külkedileri yada süpürgeli cadılarla aşık atıyorlar. İnsanız, tabi ki her daim kapak güzeli modunda gezilecek değil, bunun iyi günü kötü günü, hastalığı sağlığı var ama en küçük bir kişisel bakımı bile ihmal etmenin yada huysuzluğu tavan yaptırmanın gereğini anlamıyorum, anlamayacağım da. Ondan sonrada sen beni aldattın! Yorum yok, susma hakkımı kullanıyorum! Elbette “Selvi Boylum Al Yazmalım” aşkına şapka çıkarıyoruz ve elbette aşkın temizliğine, saflığına ve verilen emeğe ihanet etmemeli. Uğruna serilen yada feda edilen güzellikleri başka bir tene yada güzelliklere değişmenin açıklaması vardır yada yoktur tartışılır ama hal böyle diye madalyonun öbür yüzünü de görmezden gelmek, meçhul sona çanak tutmaktan başka bir şey değil. Tamam sebebi her ne olursa olsun, baktın ki düzelmiyor, aslanlar gibi çekip gidilsin gidilmesine ama, ciddi değişimlere uğrayarak, boş vermişliğe dadanıp kendinden uzaklaştırarak, saygısızlığı ele alıp katlandırarak kimse kimseyi de çileden ve yoldan çıkarmasın!

Peki her şey iyi güzel de “Kimler daha çok aldatır?” diye de bir soru var!
Cinsel tanımlamayla sınıflandırıp A ‘lar mı yoksa P ‘ler mi daha çok aldatır diye soracak olursak; kimlik olarak A ‘ların daha yatkın olduğu genel bir kanı, adı üstünde “Aktif, dinamik, heyecanlı!” Zira görüntüye göre P ‘ler sevgiyi daha monogami ve daha anaerkil yaşarken, A ‘lar kendileri farketmeseler de görünmez mavi boncuklar taşıyorlar. Ancak bu demek değil ki P ‘ler sütten çıkmış ak kaşıklar. Karda yürüyüp izini belli etmeyenlerde var, eline yüzüne bulaştıranlar da. Aldatmanın cinsel kimliğini bir kenara bıraktığımızda ise kimler aldatıra tek bir cevap kalıyor aslında (kadını erkeği ayırt etmeksizin) : Sofraya oturduğunda masadan tam doymadan kalkmak durumunda kalan herkesin beyninde hep bir acıkma dürtüsü ve ilk fırsatta bir şeyler atıştırma düşüncesi vardır!

Şimdi gelelim zurnanın zırt dediği başka bir yere. Aşk her şeyi affeder mi? Bence affetmesin! İhanetin nedeni değil bedeli olur demiş bilir kişiler. Ben affetmem, beni de kimse affetmesin! (Tamam affetmek isterse hayır demem!) İyi ama, aşk öyle bir şey ki, bazen ne olursa olsun yürek affetmek istiyor diyor hala kızı. “Hayatındaki bütün herkesle ve her şeyle seni sevmeye hazırım, yeter ki bana da yer olsun orada, ben razıyım seninle sadece 1 dakikaya” diyebilecek kadar sevebilen biri ya 4. Boyutta yaşıyordur ve Nirvana ‘ya ermiştir (Öyle birine rastlarsam eminim gül dökeceğim yollarına!) ya da duyduğu hisler tutkuya ve saplantıya dönüşmüştür. Saplantı ve tutku tehlikeli uçurumlardır. Tutkuya dönmüş bir aşk, beklentisi karşılanmadığında insanı her an o uçurumdan aşağıya atabilir. Korktum mu? Demirden korkan uçağa binmesin!

Sözün özü; öteki kadınlar hep vardılar ve hep de var olacaklar. Bunun aşkla meşkle şunla bunla direk ilgisi olmamakla beraber, ne olduğu neden olduğunun açıklanması boğaz köprüsünün matematiksel açıklamasından daha zordur. Etik olmamakla birlikte, peygamber zamanından gelen dört hatun hakkıyla bu işten sıyrılmayı planlarken karşımda öfkeden kızıla dönmüş gözlerin varlığını tahmin ederek susuyor, hiç kimsenin böyle bir durum yaşamaması temennilerimi evrene mesaj olarak yolluyorum. Ve diyorum ki “Aşk bir botanik bahçesine benzer. O bahçeye layık bir bahçıvan olabilmek için her bitkinin ayrı ayrı bakıma ihtiyacı olduğu unutulmamalı. Aksi halde ortalığı parazitler sarar, bahçe elden gider!”

HAMİŞ : Hep düşünmüşümdür, o kadının kim olduğunu bilmek nasıl bir rahatlık verir yada veremez? Eğer bilmek olayı çözümleyecekse peşin peşin söylüyorum, o kadın Fahriye abla! Hani şu her mahallede mutlaka bir tane olan kalplerimizin sultanı Fahriye abla!

Işık ve sevgiyle
Bilge ADAM