Üye
(14 Puan)
 
|
Artık bırakıyorum tüm tutunduklarımı!....:
Bu kırık bir hayatın, yıkık güncesi.
yavaş yavaş okumalısın tüm satırları.
Sen ki;dudaklarında gevelerken cümlelerimi,
bir kez anlamadın ne söylemek istediğimi?
bu yıktığın bir yüreğin serzenişi say...
say ki; kırık bir hayatın, yıkık güncesi.
Artık bırakıyorum tüm tutunduklarımı!
ki; her tuttunduğum da beni hep bırakmadılar mı?
Şimdi susuyorum en susulası dilde....
konuştuğumda da hep susturulmadım mı?
ucundan tutunmaktan yorulduğum hayatım!
hiçliklerin eteğinden çekiştirirken umutları,
sen ki; uğruna ağlarken kendimden utandığım!
düşlerinden düşerken ben alaşağı;
bir rüyaydın sen, hıçkırıklarla uyandırıldığım.
sonunu bilemediğim yarınlarım ve;
bilmek istemediğim yarım kalmışlığım...
sus şimdi! sus sonsuza dek!
suslarında takıldı kaldı hep susamadıklarım.
kaçılası uçurumlara atlarken tepetaklak ben,
susuyorsun düşmelerime,
düşmelerim ki; hep düşlerine tutunduklarım.
şiirlerimden elbise diktim bütün ayrılıklarıma,
ayrılıklarım ki; her tarafını yamaladığım.
Bütün yamalarımı söktüm şimdi!
bu yüzden bu kadar savunmasızlığım.
sen bir düştün, sen bir hayattın.
İşte bu yüzden ben;
düşlerinden düşürülmüş bir hayattayım.
gözbebeğimde ki parçamsın, akıtamadığım...
sen bir düştün sevgili, sen bir hayattın!
sen bir mevsim, sen diğer yarımdın.
ve şimdi sen;
sen bir ``hoşçakal``, bir ``elveda``sın!
|
