Üye
(29 Puan)
 
|
BaşlıkSiz:
Anlamsızlıklarla dolu bir yıla düştü kar ayın bilmem kaçında ama aralık olduğu hep aklımda.
Beyaz. Hepsi bembe/yaz !
Sıcağı mı hayal etmeli bugünlerde bilmem ama çoktan unuttuk biz.
Güneşin gökyüzünü sarıya boyaması ne kadar gereksizse beyaz da o kadar gerekliydi şu günlerde bize. Aşkı örttü, cinayetleri örttü, siyahı örttü. Günahkâr olan kim varsa yanımızda, hepimizi üşüttü! Kış bencilce sokakları kendisinin yapıverdi.. Şimdi ‘’her yerde kar var’’ mı dinlemeli herkes gibi.
Bir biletim var büyük şehre cebimde. Yarın sabah belki bu gece saatini hatırlamıyorum ve olağanca üşeniyorum çıkarıp bakmaya.
Büyük puntolarla adım yazılı pek çok yerde, mesela kimliğimde, biletimin üzerinde, okul sıralarında, yoklama kağıtlarında.. Ben günlerdir gitmiyorum okula. Üşengeçlik değil de bir nefret hakim oluyor parçalarıma. Her şey dağılmaya o kadar müsait ki, kontrolüm dışında gelişen her anıya öfkeliyim. Hayallerimin detayına indiğimde kendime gelmek güç oluyor. Kaldı ki ”hayal’’ nasıl da eskilerden geliyor.
İlkokul yıllarımıza dönüp masumiyet sıfatına kahkahalarla gülüyorum. Ve siz bu cümleleri tekrar tekrar okuduğunuzda anlamsızlığımın hırsına gerekli duyguyu yükleyemiyorsunuz; çünkü bunu ne kadar zorlarsanız zorlayın çözemiyorsunuz. Çok da derin konular değil bunlar. Biraz daha dikkatli baksanız bir anlam katabilirsiniz kendinizce. Yakından baksanız görebilirsiniz gözlerimdeki buz halelerin nedenini..
Pencereye yasladım sırtımı.
Ellerim her zamanki gibi soğuk. Komik olan ne biliyor musunuz hiçbir teknolojik icat – hiçbir insani duygu ısıtamıyor içimi! Ne boktan bir özellik bu, hayır yetenek diyelim isterseniz.
Vicdan kelimesi bana hep uzaktı.
Pişmanlık ruhumu hiç sarsmadı çünkü hiç hissetmedim. Hissizliğin bile acı verdiği bir bünyeye sahip olmama rağmen sizlerin aşk duygusuna nasıl kapıldığımı, kardeşime nasıl bu kadar bağlı olduğumu, babama neden bu kadar öfkeli olduğumu, anneme nasıl bu kadar hüzünlendiğimi, akabinde dünyanın bir yarısını diğer yarısına çat diye satıvermemi merak etmeniz oldukça normaldi.. ‘’KOCA BİR ÇELİŞKİ’’ Ama nasıl’lar cevaplamıyor bu soruları. Nedenler ve nasıllar sadece soru sormaya yarar. İnanın cevap ‘’kim’’lerde.. En basitinden ben artık cümlelerimin sonuna soru işareti eklemiyorum. İnsanlık cevabını bildiği her soruyu sorup kendi kendine azap yaratmaya o kadar meraklı ki bu beni çileden çıkarıyor! Cevaplamıyorum! Bilemezsiniz kaç defa yolculuk yapmışımdır sırf annemin dizlerine uzanıp ağlayabilmek için.. Ama tahmin edersiniz ki ben hiç annesinin dizlerinde ağlayamayan bir kadın olup sırra kadem bastım.
Herkesin bir bağımlılığı yok mudur zaten. Aynalara bağımlılık, günaha bağımlılık, sekse bağımlılık, tanrıya bağımlılık, alkole bağımlılık, sigaraya bağımlılık, aşka, çoğu zaman acıya bağımlılık.. Ben filtresiz kahve seviyorum mesela. Marlboro touch gibi bir sigaraya bağımlığım var, aslında adının da önemi yok bunlar reklam kokuyor !!
Yine de insanlara gerçekleri gerektiği gibi anlatmamak benim huzuru kovma biçimim..
Ve siz hala anlamıyorsunuz ne demek istediğimi. Çünkü şimdiden biliyorum ki ben yeteri kadar açık anlatamıyorum içeride olanları. Diyorum ya; fazla dışarıdasınız. Kar yağıyor. Üşümek ise kaçınılmaz !
E.Yaren`e sevgiler. :)
|
