Üye
(2 Puan)
|
Beyaz edaların:
O kar yağmış saçlarına baka baka âmâ oldum;
Şu üç günlük sonsuzlukta,
Ucu bucuna sığamayan saatlerde.
Küçük bir bakıştı seni görüşüm,
Küçücük bakışlarda yaşadım o kar beyazı renklerini.
Âmâ etti beyaz edaların, senden başkalarına.
Peki ya gülümsemen?
Ah o gülümsemen, gümüş gökyüzü kıskanırdı sessizce tebessümlerini.
Merhaba ben hayata karşı yeni yürümeyi sökmüş
O küçük kız,
Ak düşmüş çiceklerine sırılsıklam aşık olmuş bir küçük
Kendim gibi küçük küçük, usul usul düşmüşüm kar beyazı çiceklerinin ortasına.
Üstümde gümüşten bir gök kubbe, altımda fısıldayan çicekler,
Gönlümde kar beyazı yağmış sen;
Hayallerime doğru söylediğim şarkılarla yürüyorum zihnimde.
Düşümün içinde düşmüşüm sana.
Ve tüm düşüşler imrenirdi sana olan düşkünlüğümü.
Avare eyledin beni o kar beyazı renklerinle,
Issız bir çölde umarsızca arıyorum gül beyaz cemalini.
Arıyorum ki,
Gönlüme nefes olsun,
Gözlerime şen,
O kar yağmış saçlarına baka baka âmâ oldum;
Senden başka tüm renklere âmâ ben;
Tüm rengim sen,
Tüm mevsimlerim,
Tüm düşlerim ve düşüşlerim sen.
Kalakalmışım ak yağmış çiceklerinin ortasında
Bembeyaz düşlerle,
Gülüşlerinle...
|
