Üye
(4 Puan)
|
Bildiğiniz bir öykü..:
Kulağına söylediğim o şarkıya bu kadar takılma bebeğim. Evet bu akşam muhteşemsin, ama seni ilk tanıdığımda da güzeldin mesela, harikalar diyarına açılan kapılar gibiydi kirpiklerin. Aklıma muziplikler gelmezdi o zamanlar, neler vadettiğini bilmeden, sadece sütlü kahve kıvamında gözlerinin ışıltılarını içerdim.
Sana yakın olma isteğine karşı koymak elimden gelmedi, o kadar yakın oldum ki sana, harikalar diyarındaki partilerin davetiyelerini yıldızlarla süslemeni izledim. Tekrar, yeniden, yeniden... Sonunda elinde bir buket çiçekle iki kişilik cumhuriyetini kurdun. Duyduğum acının ne anlama geldiğini kendime itiraf edebildiğim zaman, mutluluğuna selam çakarak, tek ayağımın üzerinde 180 derecelik bir dönüşle aksi istikamete soluksuz bir yürüyüş eyledim.
İsyan sözcükleri bile çok sonra döküldü ağzımdan: onu ilk seven benim, ne kadar eşsiz biri olduğunu sadece ben bilirim diye haykırmaya başlayınca yıkıldı kalbimin ar duvarları, böylece kendimi hapsettiğim sınırların ötesini görebildim.
Sanki ilahi bir kurgunun bir sonraki sahnesiymiş gibi kendin bana geldiğin gün de çok güzeldin tek çiçeğim. Karşı konulamaz ısrarlı davetlerin minik direniş kalıntılarını süpürdü, yanımdaydın artık, bu kez aramızda sadece senin duvarların vardı.
Aşmak gücümün ötesinde mi sanmıştım, bilmem neden eksik bıraktıklarını başkalarına tamamlatma çabası içine girdim. Tek çiçeğim, bunun senin için nasıl bir yıkım olduğunu anladığım gün, gözlerinde daha önce hiç görmediğim hüzne rağmen, yine çok güzeldin.
Şimdi anlıyorum ki bir kadının ne muhteşem olduğunu, ne kadar güzel, ne kadar çekici, ne kadar hoş olduğunu farkettiğimizde anlamıyoruz, harikalarını sergilediği diyara adım attığımızda farkedebiliyoruz bunu, kendi ülkesinin, yani kalbimizin kraliçesinin tahtının önünde diz çöküp boyun büktüğümüzde...
Hiç solma çiçeğim, bugün de her zamanki kadar güzel, ve hiç olmadığın kadar muhteşemsin!!!
|
