Üye
(7 Puan)
|
DALSIZ UÇURUMLAR:
Ben dalsız uçurumları sevmiyorum bee!Uçurum dediğin,düşerken,insana yaşama şansı tanıyacak,bir-iki sağlam dal parçası barındırabilmeli gövdesinde..Ve her suskun düşüşe armağan,bir haykırış gönderebilmeli kainata;bütün gezegenleri korkudan tir tir titretecek bir sesle..Apansız çıkmalı insanın karşısına;eli ayağı birbirine dolamalı..Görkemiyle ürkütürken,sessizliğiyle huzur vermeli.Uçurum dediğin..uçurum dediğin,ölümü,keskin kayalarının kollarındaki rengarenk çiçeklerle sunabilmeli insana..Ve karşılaması mahşer günü gibi olmalı..Bildiği tüm gerçeklerden soyutlayabilmeli benliği..
Diyorum ya ben dalsız uçurumları sevmiyorum.En acımasız uçurumun bile dalları olmalı..Dallarının da,her biri umut kokan,yaşama sevinci ve aşk kokan tomurcukları..
...
En acımasız uçurumun bile dalları var şimdi..Ve dallarının da,her biri umut kokan,yaşama sevinci ve aşk kokan tomurcukları..Korkuların korkudan tir tir titrerken,hadi bırak özündeki çıplaklığı herhangi bir uçurumun kollarına zavallı örtünmüşlüğüm..Tutun!Tutun ve sımsıkı sarıl yüreğinin en bakir yanıyla,sana alem-i ervahtan beri sunulan yaşama hakkına..Ve sakın pes etme;en dik olanını bile dize getirinceye kadar!
Gün bu gündür!Gün,uçurumlara minnet duymanın,uçurumlarla dost,uçurumlarla yeniden `yaşayan` olmanın günüdür.
N. NAZAR ARSLAN
|
