Üye
(28 Puan)
 
|
GöReV :):
Aşk manzara seyredilen bir teras değil; bir yolculuk biçimidir. Kaç kez itilsen de yokuşu çıkmayı bileceksin. Onun için her şeyi, elimden gelenin fazlasını yaptım, savaştım dersin. Sen o kadar çaba içinde olurken, peki o seni yüreğinin tahtına hiç oturttu mu? Sevda yüreğini bir kere tutuşturdu mu iflah olmazsın. Ne kadar acı verse de, hata yapıp özür dilemese de, başkalarının kolları arasında olduğunu bilsen de aşk cambazını yinede affedersin. Bir an ümidi kesip unutmaya meyilli olursun. Adını kâğıtlara yazıp yaksan da, zaman miladın sabrını aşsa da, geriye baktığında içinden eksilmediğini görürsün.
O senin her şeyinken sen onun neyisin ki? Süregelen iç çatışmalar beynini kemirir. Açarsın bir şarkı ve yaktığın sigarayla dalarsın uzaklara. 1000 kere onu sevdiğini ve 1 kere seni sevebilme ihtimalinde kasırgalaşırsın. Aklın 1001 kere savaşır. Susarsın ama kelimeler derinden çığlık atar. İçinde bir deniz oluşturup dökersin oraya. Yine her bir damla “o” olup boğar seni. Kaybolacak son nefesin gibi davranırsın. Bu sefer yüreğinin acısı teninden çıkar.
Var olan bir şeyleri yıkmak ve olmayan bir yere yeniden yapmaya çalışmak çok zordur. Duygularınla roman yazmaya başlarsın. Zamanın ninnisiyle o kadar hayatı uyutursun ki, geriye dönüp baktığın an; kitap olsa 2 sayfayı geçmeyeceğini anlarsın. Bu karşılıksız sevmelerden huyun bozulur vazgeçmezsen. Kıymetini bilmeyenleri en iyisi beklememen, gelirse de baş tacı etmen. Hak etmeyenlere sevgini ağlattırma umudunu kaybetmeden. Seni küstürmelerine izin verme. Görevin ayakta durmak, umudunu ayakta tutmaktır.
|
