Üye
(65 Puan)
 
|
Hayır yani...:
Hayır yani kendimden biliyorum;
İstesen de olmuyor bazen
Ama sen yine de dene.
Yani diyorum ki
Vazgeçme!
Boş verme!
Yada boş ver.
Bilmiyorum...
Saçmala bazen, hayata küs.
Geldiğinde kapına elinde çiçeklerle
Al onu içeri,
Bak Hayat de;
Bu böyle böyle.
Bundan ötesi yok
Biliyorsun bunları anlattırma bana boş yere.
Bildiğine eminsin.
Kalkacaktır oturduğu yerden.
Yada arsız gününe denk geldiysen;
Yerde yattığı halıdan.
Samimiyettir bu korkma!
Ama fazla alışma.
Uğurla onu, bak arkasından elinde çiçeklerle,
Kayboluşunu seyret pencereden.
Ve köşeyi döndüğünde
Seyret bir süre daha o boşluğu.
Otur şimdi masana sarıl kağıda, kaleme
Biçimlendirmeye çalış o boşluğu satırlarında
Anlamsızlıktan bahset, kendini değersiz hissetmekten.
Kimsenin umrunda olmadığını da yaz küçük harflerle.
Sıkıldığınıda yaz ve herşeyin komik geldiğinden bahset biraz da
Yırt at sonra.
Evet yırt at yazdıklarını
Bu son sigaram diyerek bir sigara yak.
Dumanı seyret, yok oluşunu
Sonra sarıl kağıda, kaleme
Anlatmaya çalış dumanın belirsizliğe gidişini
Kayboluşunu tarif etmeye çalış
Söndür sigaranı, yırt at yazdıklarını.
Sarılma boşluğuna
Güven(me) yanındakilere.
Hayata küs
Barış bir süre sonra
Ama sen hep yaz.
Hep...
Vazgeçme!
Boşver(me)!
|
