Üye
(106 Puan)
|
insan bir insanı sevdi...:
Öyle işte!...
Yelken açtığında gün karanlığa,yorgun,
ayazlarla flörtteyken çapkın gece,
yıldızlar üşürken göklerinde mavi mavi,
kader yazdı usul usul,mağrurca
ve başladı bu hikaye…
İnsan,bir insanı sevdi…
Öyle işte!...
Kalbini öğrendi önce,
bir bakışla sol yanında çırpınırdı hani delicesine,
ılık ılık içine akardı.
Ama gönüle eremedi aklı,
neydi,nasıldı,nerede yaşardı?
Nasıl saklardı sevgiyi,nasıl beslerdi,esirgerdi?
Kime,söküp yüreğini ölümle sunar,
‘’al işte,ben seni seviyorum’’ derdi?
İnsan,bir insanı sevdi…
Öyle işte!...
Böyle başladı bir bilinmeyen zamanda bu hikaye.
İnsan,bir insanı sevdi.
Zaman anlam kazandı,acıya değer biçildi.
Anlamı oldu gözyaşlarının,
gecelerin sıcaklığı keşfedildi.
Yalnızlıklar çıktı geldi uzak diyarlardan,
düşüncelerin devranı oldu devran.
Güneş bir başka güzel doğar oldu güne,
dalgalar bir başka güzel dövdü sahili.
Kuşlar bir başka süzüldü semada,
rüzgar bir tatlı esti.
Ne hoştu yaşamak o zaman,
ne kutsaldı yar için alınan nefes.
Öyle işte!
Böyle başladı ,sonu acı bu hikaye.
İnsan,bir insanı sevdi...
|
