Üye
(90 Puan)
|
KaLem iLe Kağıdın aŞkı:
YİNE BİRLİKTE
Mürekkebi damlıyor kalemimin
Aşkının ona karşı okyanus,
Dağ, dünya olduğu kağıdıma…
Bu kadar tapar mı bir kalem kağıda?
Bu kadar ister mi bu kağıt kalemini?
Ona her değişinde, dokunuşunda
Bir başka güzelleşiyor kağıt…
Derbeder bir aşk misâli biliyor ki
Kendini kağıt yapan tek yâri
Üzerine anlam işleyen yegâne aşkı,
Sadece kalem…
Ve bir gün kalem kağıdın
Artık daha yavaş
Artık daha sessiz, artık daha soluk
Belki de artık daha tükenmekli,
Titriyor üstüne…
Zanneder ki bıktığından bu bitkinlik
Lâkin bilmez ki onun sevgisi
Kalemin halini çaresiz kılan
Her an kağıdına dokunmanın arzusu
Onu bu kadar tez bitiren…
Belki de kağıdın kalbinde,
Boş yer bırakmama çabası
Onu son mürekkep zerresinden ayıran…
Belki de en sonunda
Hem onu tamamlayıp,
Kendini bitirip,
Ama onunla…
Bir başka fasıla yine birlikte atılmak…
ideaList_KuZu
|
