Üye
(104 Puan)
|
DEPRASYON HIRKAM..:
Telefonu kapattım, Modemin fişini çektim..
( alt+F4 ile olmuyo fişini çekmek gerek)
Bilgisayarıma emir werdim Sonsuza dek
yürüt şu kahrolası şarkıyı diye
Play: C://Music\Duman\haberin yok ölüyorum.mp3
sözlerine bakıp aldanmayın bir aşk şarkısı değildi bu o an için
aşk ne lan ??
Kafam bi dünyaa,
kendiminkini anlamak için başka zihinleri karıştırmayı bir kenara bıraktım.
zira çevremde başka zihin kalmamıştı.
bu yaşıma kadar düşündüğüm yüzlerce ayrıntıyı bir anda sildim kafamdan. Kafam yoktu artık.
o an suküteni sağlamak, Develere hendek çeşitlerini tarif etmek we hendeklerin tarihçesini anlatmak gibi bişeydi.
Kapıma gelen postacılara posta koydum. Kapıcıya küfrettim.
Tekrar odama dönüm kapıyı üstüme kilitledim. Yetmezmiş gibi kapıya gardolabı dayadım. Koltuk ile destek w
verdim gardolaba. (Özel Harekat timi dalacak sanki içeri.)
Günümüz tarihinde ki tüm yaptıklarımı, yapıyor olduklarımı ve yapacaklarımı düşünmek işkence gibi geliyor. Hangi tarafımı düşünsem mutlaka negatif bir nokta bulup o noktaya takılı kalmaktan kendimi alamıyorum. (nokta)
Saniyenin on da biri hızında vücüdümdan ayrıldım sanki.
Erken bir kış ördüm acılarımdan.. Kanım aktı, şehrin mazgallarından lağıma karıştı gitti usulca.
Yoruldum. Acıktım. Sigara yaktım.
Sigaramın dumanını odamdan gök yüzüne bıraktım.
Çocukluğumu öldürdüm.
kapakları isyan edene kadar, gözümü kırpmadan tavan seyrediyorum.
Tavan benden habersiz. Tavana bakıp tavana küfrediyor. Tavana ağlıyor. Tavanı seviyorum. !
Sağımda yeni bir ben yarattım hayallerimle.
anılarla konuştuk yer yer tartıştık.
Gelecek hakkında telepati kurduk. Zira gelecek hakkında konuşmak içimiz içinse çok korkunçtu.
Kavga ettik. sinirlendim.
Öldürdüm diğer beni..
bak bi anı daha geldi aklıma.
``Dukkandayken fatura yatırmaya gelen bir polise sormuştum espiri amaçlı.
-- Abi kendi kendimi öldürsem kaç yıl yatarım ?
(önce kısa bir kahkaha) sonra ekledi
-- mezarda yatarsın. ya da şizofren isen tımarhanede yatarsın
demişti. Gülmüştüm o zaman
Şimdi düşünüyorum da şizofren ne lan ??
o an düşündüğümü neden düşündüğümü, düşünmek kadar zor bir düşünce olmadığını düşündüm.
Düşündüm.
Nedensiz ağladım,
Nedenli ağladım,
ağladım ..
Tavan bana inat üstüme üstüme gelmeye başladı. Korktum. kaçtım yataktan.
yeryüzünde, Yarı ayık modunda Ruya görüpte.
rüyasında Rüya gören herhangi bir mahlukat varmıdır benden başka.
dedim kendi kendime..
üşüdüm, dudaklarımın arasına aldığım izmaritin sebebiyet verdiği bir mor var dudaklarımda.
sonsuza dek bu dört duvar arasında kalmayı tercih ediyorum.
zira yaşamaya korkuyorum. elimi attığım her dal kırılıyordu. tam ortasından. bazen dala tutunan başka insanlar olmasına rağmen. her yönden mutlaka bir problemim oluyor. Her yönden
aile, iş, arkadaşlar, aşk, din, devlet ......... herşeyden
ve herşeyden var bir tavan sevdası sebebi
ben kendimi anlamıyorum. başkaları nasıl anlasın düşüncesinden yola çıkarak.
konuşmayı da terk ettim. zorunlu kelimeler dışında.
Artık Kısa Cümleler Kuruyorum (bkz. Unreal)
Sigaradan körelmiş dilimi teprettip bağırdım titrek bir sesle.
``Annee depresyon hırkamı yıkadın mı ??``
anne ..
annem nerde ..?
|
