Üye
(30 Puan)
 
|
sana gelsin:
Herkes özünde iyidir anlayışını içselleştirmek ne kelime, tüm yorumlarından iyimserlik akan bir arkadaşımla dertleşiyorum...Bana ``neden bitti`` diye sordu...Anlatması ve herşeyden önce nereden başlanacağı zor olan soruyu sordu... Hiç uzun bir cevap verme isteğim yoktu. Yorgundum ve kısaca beni çok üzdü dedim...Bir kaç örnek(belge)le destekledim.
Sonra beklediğim bir iyimserlikle ``insanın nazı sevdiğine geçer...Seni o yüzden üzmüş. Anlattıklarına bakılırsa seni senin yaptıklarından dolayı değil, başka nedenleri yansıttığı için üzmüş. Bence seni seviyor, bitirmemeliydin`` dedi...
Hiç bu tarafından bakmamıştım olayın...Sonra sevmek dedikleri üzmekle eş anlamlı ise düşünmeye başladım birer birer üzüldüklerimi... Sana ne kadar destek olmaya çalıştıysam hep yanlış anlamışsın. Ben ne kadar seni yüceltsem, sen o kadar beni alçaltmışsın. Ben ne kadar vefa desem sen cefa demişsin...Bu yoruma bakılırsa sen beni gerçekten çok sevmişsin. Ve ne hikmetse ben bunu anlayamamışım.
Ya ben ne yapmışım. Her lafına sonsuz sabır göstermişim. Sana kocaman bir pencereden bakmışım. Bazen ilk aklıma geleni bile susup sen kırılma diye saklamışım. Hep seni dinlemiş, hiç kendimi dert yapmamışım. Hep içimden gelerek sevmişim. Sevmek yük olmamak destek olmak demişim...Dünyamın merkezine senin mutluluğunu koymuşum. Buradan çıkarılacak sonuç şu ki ben seni hiç mi hiç sevmemişim...
Oysa arkadaşım beni uyandırana kadar ben sevmeyi kendi yaptığım sanmışım. Daha fazla üzülmediğim için çok özür dilerim. Üzgünüm ki o eşsiz sevgine son verdim. Neyse artık bir daha ki sevme eylemin de ben de üzerim... Pardon severim...
|
