Üye
(77 Puan)
|
Gerçekten aşık mı oluyoruz yoksa boşluk mu dolduruyoruz?:
Her şeyi bilecek ya da her şeyden ders çıkaracak kadar uzun yaşamadım. Ancak herkes gibi benim de kendi deneyimlerim ve çıkardığım dersler var.
Etrafımı çok gözlemliyorum ve insanların ilişkilerini yaşayış şekillerine bakıyorum. Bence çoğu insan birbirini sevmiyor. Bir anda gelişen aşk hikayeleri ya da bir kavgayla biten ilişkiler. Kıskanç sevgili masalları, saçma sapan tripler, yüzeysel ve maddiyata dayalı zorunlu birliktelikler, asık suratlar, kinayeler vesaire vesaire. Etrafımda ya ben mutlu çift göremiyorum ya da gerçekten mutlu çok az çift var.
İnsanlarda fark ettiğim bir şey var. Biz gerçekten aşık olduğumuz, birlikte bir şeyler paylaşabildiğimiz, birbirimizi desteklediğimiz ve yanımızda olacağını bildiğimiz insanlara mı aşık oluyoruz? Yoksa modern zamanların yarattığı o boşluk ve yalnızlık hissini gidermek için yatağımızı, elimizi ya da kolumuzu dolduracak bir beden mi arıyoruz?
Ben ikincisinin daha olası olduğunu düşünüyorum. İnsanlar gerçekten anlaştığı, birbirlerinin iliğini kemiğini görebildiği için değil, biraz da toplumsal baskı (medya, aile, arkadaş çevresi) sonucunda birileriyle birlikte olma zorunluluğu hissediyor gibime geliyor. Bir boşluk doldurma çabası görüyorum ben ve anlam veremiyorum buna.
Siz ne düşünüyorsunuz?
|
