Yasimi Aldikca Babama Benziyorum: Basligi söyle de diye bilirdim Yaslandikca babama benziyorum :)
Yaslanmak nedir bilmiyorum, kisinin kendisini yasli hissetmesimi yoksa hayatin getirileri ile olgunlasmakmi :) yas almak mi...... neyse konumuz bu degil.
Forumu biraz okudum, yeni üyeyim ama eskilerdenim, forumu eskiden ara ara okurdum fakat pek katilmazdim aslinda gene katilmiyacaktim da neden se katilasim geldi....galiba bu arada fazla cenem acildi :) bir özgüven geldi neden aceba ???
konumuza gelecek olursak. Yillar önce babamin fikirlerini begenmez, hep ona kizardim, düsüncelerini anlamaz yargilardim, babamla sohbet etmeye cok sever fakat konu bazen öyle yerlere gelirdiki anlasamaz tartisirdim.... aradan yillar gecti ve son bir kac yildir yeni yeni bana ne demek istedigini anlamaya basladim, sohbetleri derinlestirmeye, bazen cok farkli düsüncekte tartismanin bile insana ne kadar cok sey kattigini gördüm.... aceba babama mi cekmissim :) annem öyle diyor :)
CEVAPLAR
lezce user
09.09.2015
Üye (3 Puan)
Ben de babama benzediğimi düşünürdüm. Bu yaz ondan farklı olduğumu idrak ettim ve bir de içten içe ona benzemeye çalıştığımı.
Artık gerçek dünya ile aramda hiç bir yapaylık yok. Yapayalnızca ve dolu doluca en fazla kendimim.
lezce user
23.09.2015
Üye (7 Puan)
Babama benzemek neyse de babamla aynı kadınları beğenmek fena
lezce user
04.10.2015
Üye (87 Puan)
:) aslolanasktir güzel bir cevap olmus. babam hangi tip kadinlardan hoslanir bilemem :) annemle evli oldugu icin bilmek de istemem acikcasi :)
cevabina baya bir güldüm
lezce user
09.10.2015
Üye (7 Puan)
:) Bekar baban mı derdin var :)
lezce user
10.10.2015
Üye (87 Puan)
:) :) bekarlik basa bela :) :)
lezce user
09.02.2016
Üye (56 Puan)
Bir kadının annesine nazaran babasından alacak çok daha şeyi oluyor belkide. Babamı 4.5 yıl önce kaybettim. O zamanlar 23 yaşıma yeni girmiştim. Söylediği, yaptığı her şey benim için tamamen bir muammaydı. Şimdi şimdi aslında neden o şekilde davrandığını, aslında ne demek istediğini anlamaya başlar oldum. Çok isterdim onunla şu yaşımda karşılıklı oturup saatlerce muhabbet etmek. Gece uyumayıp beraber sigara-kahve içmek, rakı-balığa gitmek. Onunla paylaşabileceğim şeylerdi bunlar. Ama onu anlayamadığım için onunla bir şey paylaşmaktan ölesiye kaçtım. Meğer onun bana benim ona olduğumdan çok daha fazla ihtiyacı varmış. Hayattaki en büyük pişmanlığın ne deseler herhalde bu derim. O yüzden ne kadar anlaşamasak, farklı dünyaların insanları olsak da babamı kaybettikten sonra annemi anlamaya, hr şeye rağmen bir orta yol bulmaya çabalamaya daha çok özen gösteriyorum. Allah kimseye telafisi olmayan pişmanlıklar yaşatmasın.
