Üye
(90 Puan)
|
Sanki eskiden sosyalliğimiz yetersizdi de şimdi tüm eski, yeni, öylesine, hakiki arkadaşlıklarımızla bir değil iki değil belki üç, belki dört mecradan irtibattayız. Sorarsan birbirimizin hayatlarındaki gelişmeleri merak ediyoruz.
Ama maksadın esası hayattaki yaşamışlıklarımızı göztermek.
Beğenmeler, öpücükler, güzellemeler...
Bırakın şunları artık! Diyeceğim ama demem. Çünkü niye? Saygıdan.
Beni ilgilendirmez.
Birçok başka düşünülecek detay var, sizce de değil mi?
Eskiden az mı sosyaldik? Az mı arkadaşımız vardı?
20 sene önce iletişim böyle değildi ama kendimizle, özümüzle daha bir yakındık. Gündüz legolarla oynayıp, akşamına yemek yaramazlık derken yatar uyurduk. Ya da daha büyükler gazete dergi okur, televizyon izler, sohbet eder, örgü örer, kestane yapar, hesap kitapla uğraşır.
Uzatmayayım örnekleri de; bunlar uzar gider. Bakın neler neler var, düşünsek ve hatırlasak...
Köreldik, duygularımız sakatlandı, bölündük bölündük herbir parçamız sıkılmaya başladı.
İşte o mecralar da fonksiyonları itibarıyla bölünmelerimizin her birine denk geliyor.
Her bir bölünmeyi yalandan tatmine uğraşıyor.
Bana sormayın sen kullanıyor musun diye. On sene önce bıraktım:) mutluyum yaa...
|
