Üye
(104 Puan)
|
Mevsimsiz bie tezattı, senin sevgin..:
Yaralar değildi, can yakan..
Yaranın kabadayılığına soyunan acılardır,
İnsanı alt üst eden..
Kendinden kendini arındırmakta değildi dert olan
Yazılmış sözleri silip, konuşarak susabilmeyi becermekti
Yemin edilen tüm yalanları ayaklandırmadan susturabilmek..
Ben;
Ne zaman ki yapışkan geçmişimi silmek istesem
Her yapışan sözde sen çıkıyor karşıma
Yarını olmayan bir meçhulü oynuyorum,
Beklentisine küsmüş bir çocuk gibi..
Kıyısından deli, ucundan çocuk bir sen büyüttüm kendimde
Sen beni öldürürken,
Bense tetikte duran bir yürekle seni yaşattım..
Yumduğumda ağır gelen göz kapaklarımı
Rüyalarıma teslim etmiyordum!
Düşlerimde seni kaybetmemek adına..
Sevgim sana tezattır..
Çünkü; sevginle çoğaltırken beni, sevgisizliğinle sefil edendin..
Ben seni gecikmiş bir baharda koklayıp içime basmış olsamda
Sen, bahar tadını çoktan kışın dönüşümüne çeviren oldun
İkimizde mevsimsiz bir zamanda sevdik..
Şimdi hangi mevsim çarpsa yüzüme acıtmıyor!
Yalınayak tüm mevsimlerde sensiz koşabiliyorum..
|