Üye
(2 Puan)
|
Ölüm bu saatler:
Ölüm bu saatler
Ölüm bu sevdam
Ölümdü gündüzüm ve gecem
Soğuk bir yakarıştı bu kimsesizliğim.
Sıfatım yok
Öznemsiz, yüklemsiz
Sessizce;
Düşündüm,
O soğuk kırmızı renkli dudaklarını,
Benim değillerdi.
Ama gene de düşünüyordum.
Düşündükçe, şizofreni derecesinde
Çıldırıyordum kendimce sanrılarımla.
İspatı en zor sanrı sendin kendi deliliğimde,
İspatlayamıyordum seni gerçeklere.
Gerçekler, gülüp geçerdi.
Sen kokan sanrılarıma...
Ölümdü bu saatler
Ölümdü sevdam
Ölümümdü imkansızlığın
Ölümümdü karşılıksızlığım
Sema`ya bıraktım tüm ağırlığımı
Belki bir kuş hafifliğinde uçar gider kederim
Diye
Mavi semaya baktıkça,
İçime sen doldun yine
Acı tatlı bir ağıt gibiydi
Gökyüzü.
Bir tarafı sen, bir tarafı kederim.
Ama yinede güzeldi.
Nasıl bir çelişkiydi bu?
Ölüm bu aşk
Ölüm bu yalnızlık
Ölümümdün
Fakat
Yokluğun tabutumda ki rüya kokulu çiçeklerdi.
Ne kadar güzel de olsalar
Ölümümü taşıyorlardı.
Ölümdü bu saatler
Ölümdü bu sevdam
Ölümdü gündüzüm ve gecem
|
