Üye
(54 Puan)
 
|
sevgili unreal :)...:
Beyazın matemi ağırdır. Her kadın taşıyamaz bilirsin.. Ondandır yas giysilerinin siyah renkte oluşu, ama ölünün en beyaza bürünüşü. İşte gerçek ile yalan arasındaki fark. Her kadın sevişirken kolay kolay maskesini çıkaramaz. Giz. Sır. Sadece gerçekten anlaşılmak istediği zaman anlayabilirsiniz bir kadını. Neden? Çünkü bilmeceler hırsı doğurur. İnat etmeyen, yeterince istemeyen boş bırakır soruların altını, uğraşmaz boşluklara doğru kelimeyi yerleştirmeye. Kolayı sevmez hiçbir kadın, yalanı sevdiği kadar.
Yokluğunda beyazlara büründüm, haberin var mı?
Sadece gerçekten canı yananlar yalnız başına ağlarlar. Bir şeyler anlatmak için fırsat kollayanların işidir dostların içinde gözyaşı dökmek. Çünkü anlatmayı sever insanoğlu. Dinlenmeyi sever. Yalnız ağlayanların gözyaşlarıdır en derinden gelenler. Sıcak bir sarılışa değil, sadece boşalmaya ihtiyaçları vardır çünkü. Ağır gelmeye başlamıştır dert, acı, gözyaşı… Biraz ıslanmayı özlemiştir yalnızlıklarında elmacıkları..
Gözümden yaşlar damlıyor ne zaman kendimle kalsam, haberin var mı?
Tek taraflı sevginin en yoğun anında “Seni istemiyorum!” diyebilir insan en kolay. Acının zirveye ulaştığı anlardır bunlar. Doğumun en acılı anında anne adayının “İstemiyorum, yeter!” diye bağırmasına benzer bu en çok, hayatta en çok seveceği varlığı dünyaya getirmek üzereyken. Neden? Çünkü isyan, acının aynadaki yansımasıdır. Sevginin verdiği acı, acıların birçoğundan çok daha ağırdır…
Kaderin en karanlıksayfalarının imzasıdır ‘keşke’ler… Umudun silinmek üzere olan ayak izleridir. Özlemin şekil değiştirmiş hali. Bir şeyleri değiştirebilme ihtimalinin yokluğu. Hatıraların inadına varlığı. Herkesin ‘keşke’leri vardır ama sayısı, çaresizlikle doğru orantılıdır.
“Keşke yaşanmasaydı” diyorum artık sık sık, haberin var mı?
Tarihe gömülmüş bir dilin, ilk kelimesidir ‘aşk’ ve artık bu dili konuşan kalmadı. Kimsenin hatırlamadığı bir filmi inatla anlatmaya, hatırlatmaya çalışmak, başaramamak… Zamanla varlığından şüpheye düşüp, kendi beyninin kurdu olmak. Bu film hiç olmadıysa, başrol oyuncusunu da benim zihnim mi yarattı?
En sevdiğim filmi kimse hatırlamıyor, haberin var mı?
Gözlerimin kızılındaymış acı ve yazdıkça koyulaşırmış kıvamı.
Biraz hüzün, biraz yas ve inadına nefes almakmış kader kelimesinin anlamı.
Yine de, yazdığım her kâğıt ıslak ayrılıyorken önümden,
Ne dersin, sence hepsi yalan mı?
|
