Üye
(44 Puan)
 
|
SONUÇ OLARAK...:
Yalnızlığa katık edip ayrılığı,
sigara dumanının eşliğinde
sardım geceleri.
zifir siyah bir benliğin üstüne örtüp
tüm sevgimi;
sevgisizliğimle terk ettim seni(!)
ardımsıra hecelenen tüm lakırdılara
toktu karnım.
dedim ya;
yalnızlığa katık ettim ayrılığı...
adımlarken sana dair ne varsa
koca şehrin sokaklarını
kokunun eşliğinde,
lanet okurcasına
savurdum tüm küfürleri.
ardından...
sarıldım lafzımdaki söylediğin sevgi sözcüklerine:
*seviyordu/k
*sevmişti/k
sessizliğin ertesi sabahı gecenin körüne 5 kala kapadım sana karşı perdelerimi. karanlığın içine gömüp seni savuracaktım uçurumların uçlu bucaklı köşelerine...
İçim elvermedi... O çocukça masumluğun bir türlü yalnız bırakmadı/bırakmıyor beni. Benim seni sigaramı bırakamadığım gibi... maddesel olguları bırakıp sevdanın çukurunda boğulmak istercesine kestim ipimi. Senin taburene bir tekme daha bindirdim... Seninle birlikte sensizliği doyasıya tatmışken sensizken senin yanında olmalıyım. her anıma bin kurşun daha sıksa hayat boşveremem, sen varken senden geçemem.
Senin adını sonsuzluğa da verdim, tıpkı sana aşk dediğim gibi. En zirve noktalarda yürüyorum, yüzüme bir tokat gibi çarpma yine. Belki bile bile lades demek istiyorum veya olmayacak dua için ellerimi açtım bekliyorum.
bununda altından kalkabilirim. bunu da göğüsleyip yerle bir edebilirim.Sevginle yoğurulan çeyrek dilim hayatımdan bir parçayı ömrümün sonuna kadar saklayabilirim.
Aşk kokan cümleler kuramıyorum artık.
Seni anlatabilecek bir lisan daha yok...
Sensizliğin ucunu bucağını birleştirip yürüyorum çıplak ayak sana doğru.
Belki bir kısır döngü, başladığım yerdeyim.
Sonuç olarak
seninleyim
Sendeyim....
|
