Üye
(22 Puan)
 
|
YANLIZ KURT,TAN:
karanlığın bittiği bir yerde son olarak sanki bu satırlar beni bana anlatıyor.geçmişi bir film şeridinde sorguluyorum ve anlıyorumki hayatıma her giren bir parçamımı almış götürmüş benliğimden her gidenle bir parçam eksilmiş sevgi dolu benliğimden üzülen hep ben olmuşum yıkılan hep ben hep korkmuşum birşeyler yaşadıktan çok şeyler paylaştıktan sonra sona eren ilişkilerimin tekrarlanmasından yaşananları anlamsız bitmişlerdeki karmaşıklığı şiirlere aktarmışım acı dolu duygu yoğunlukları içerisinde üzülmüşüm burkulmuşum ara sıra kızmışım ama aşkla özlemle aramışım uzun süre kazık atarak terk edip gidenleri ama kinle nefretle değil hep saygı ve sevgiyle anmışım ruhumu bedenimden sökerek ölmenin ne demek oldugunu duygularımı ciyneyerek öğrettiler . banada sevmenin güvenmenin hep kaybetmek demek sevilmeninse hoş bir sanrı oldugunu yalama olmuş duygularını göstererek ve sonunda sildiler duygu içeren kelimeleri zihnimden sadece acıyorum hak edilmeden verdiğim daima dile getirdiğim saf sevgilere abartı değerlere donuk kalplerin dönek duygularından dolayı artık ağlamak yok üzülmek yok acı çekmek gidenlerein ardından özleyeceğim belki dalıp dalıp gideceğim geçmişe belki acı bir tebesüm belirecek gözlereimde ama geceleri yoğunlaşıp ağlayarak acı içinde kıvranarak ödeyececeğim AŞKIN SEVGİ,NİN bedelini çünkü anladımki herkes kendini yaşıyor herkes kendini bir başkasıyla paylaşıyor yaşananlarsa sadece anılarda kalıyor....
|
