“Ezik miyim lan ben! Ha? Ezik mi görünüyom lan? Ezik bi karakter miyim ben? Ha? Ezilmiş miyim ben? Üzerime mi basıyon lan sen benim? Yolda görsen bana ezik der misin?”

Demem! Yolda görsem demem, görmesem demem, nerde görürsem göreyim demem! Görmedim çünkü, yok böyle bir kadın modeli! Bizim camiamızda böyle bir kadın modeli yok, olamazda! Varsa, o kadının aklına şaşarım, kişiliğini sorgularım!

Peki o halde sakin olalım ve konuya başlamadan önce kimdir bu “Ezik” diye soralım...

Olaylar ve hayat şartları karşısında güçsüz ve sıkıntılı duruma düşmüş olan kimseye ezik denir. Aslına bakarsanız hayat hepimizi bir şekilde kıstırıp bir noktada ezmeyi deniyor. Bu kıstırılmalardan her birimiz kendi payımıza düşenden gerekeni alıyoruz. Alamazsak zaten tüm yaşamımız hatalarla dolu geçiyor. Buna, deneyim kazanmak, olgunlaşmak, hayatı tanımak deniyor. Ancak yaşamın bu ağır virajlarından geçerken, karakteri güçlü olanlar birde şans faktörü eklendiyse genelde daha tadında bir deneyimle alırlar virajları. Şanslı olamayanlarsa başta ailevi etkenler olmak üzere, üstüne bir de narin bir karaktere sahiplerse, vur abalıya şeklinde yaşamın zor yanlarını acımasızca üstlenmek durumunda bırakılırlar. Özellikle doğuda yaşayan kadınlarımızda olduğu gibi..

Bizim ilişkilerimizde ise “Ezik” tanımlamasından “Pasif” diye tanımladığımız arkadaşlar nasibini alıyor ne hikmetse. Belki de pasif kelimesinin kulağa geliş şekli bunu çağrıştırıyor, bilmiyorum. Bildiğim bir şey varsa o da bu kelimenin eziği çağrıştıran sevimsiz duruşu yüzünden bir çok P, kendini AP olarak tanımlıyor. Oysaki, bizim dünyamızda pasif deyince, ezikten ziyade sağolsun hemen her şeyden elini eteğini çekmişler kol geziyor!

Pasif, birlikteliğin pembe yani “dişi” tarafını simgeliyor alt dal olarak. Pasif deyince, gayet dominant ve hatta ilişkinin ciddi hakimi pembeler olmakla birlikte, gerçekten insanı zıvanadan çıkaracak kadar her anlamda pasif pembelerde bulunmakta maalesef. Ama bunu ezik olmak anlamında almamalıyız tabiî ki. Zira buradaki ezik değil, (neticede ezilmiyor) olsa olsa beceriksiz, yetersiz, zayıf bir pasiftir! Ve bu tarz insanlar, sadece birliktelikte değil çoğunlukla genel hayatın içinde de böyledirler, yardıma ihtiyaçları yoktur, zira onların yapamadıklarına yetişen birileri mutlaka vardır etraflarında!

Gerçek bir pasif, ilişkinin anaç ve toparlayan yönüdür. Gizli hazinedir, sığınaktır, dünyada savaş çıksa gelip saklanılan yerdir. Lokomotiftir aslında, işi bilenin maviyle dansıdır bir anlamda. Sunduğu sonsuz sevgiyle, iç güdüsel yaratıcılığıyla, şeytana pabucunu ters giydiren müthiş zekasıyla, inatçı nazıyla, cilvesiyle, bir bakışı bir tatlı diliyle karşısındakinin tüm kapılarını açabilecek güce sahip bir sihirli anahtardır. Böyle güçlü bir varlığa “Ezik” sıfatını nasıl yakıştırabilirsiniz ki? Hetero ilişkilerde yaşanan acı gerçekleri bizim dünyamızdaki pembelere mal edemezsiniz. Bizim dünyamızda ne kendini bu derece ezdirecek kadar zayıf bir pembe, nede onu sonsuza kadar ezmeye yeltenebilecek bir mavi var, etrafınızı incelerseniz bunu gayet net görürsünüz. Hangi pembe kendisini ezen biriyle birliktelik sürdürüyor? Bir kere bizim ilişkilerimizde gönül rızası var, zorunluluk değil. Çocuklar nolucak durumu yok, aile büyüklerinin burnunu sokma olayı yok, töre yok, gelenek görenek yok, mahalle baskısı yok, yok oğlu yok! Neyin ezilmişliği kimin ezilmişliği bu? Kim kime ezdiriyor kendini? Kim kime mecbur ki çeksin? Büyük kısmında zaten her iki tarafta çalışıyor, her iki tarafında ekonomik özgürlüğü var. İsteyen istemediğinde rahatlıkla çekip gidebiliyorken, neyin çığırtkanlığını yapıyoruz? Zaten bu yüzden değil mi ilişkilerin rayına oturmaması? Bunun için şikayet etmiyor muyuz bizim aşklarımız neden kısa sürüyor diye? Bu yüzden ortada ezme ezilme durumları olmadığı halde incir çekirdeğini doldurmayacak bahaneler sayesinde ilişkiler bitmiyor mu? Bağlayıcılık yok, dolayısıyla hoşgörü yok, anlayış yok, varsa da asgari boyutta. Sevginin değerini bilen yok ki! İmza atmadığıma göre gidiveririm amaaannn oyyy tadında ilişkiler.

Bana eziyet ediyor, paramı yiyor, dövüyor sövüyor! Tıpkı heterolarda olduğu gibi bunlar bizde de olası gerçekler ama bizde saydığım nedenlerden dolayı bu durumlardan kendini çekip çıkarmak çok daha kolay ve kısa.. Zaten bu yüzden elle tutulur bir bahane yok ortada. Gidip gelip söylenilen yegane bahane “Ev işleri !!” Soruna bak, ne kadar büyük dimi? Dünyanın sonu ev işlerini yapmaması, breh breh! Hastalık, sağlık, misafir hallerini dahil etmiyorum onlar insani durumlar, yardım etmeyen zaten bencildir. Bu gibi durumların dışında ev işlerine ortak olmaktan hoşlanmıyorsa ya birlikte bir yardımcı tutarsınız yada yok gelemem ben böyle şeylere diyorsanız ayrılırsınız, sürdürmeyin o zaman arkadaşım, sizi bağlayan ne ? Bak bende ne güzel söyledim dimi, sizi bağlayan neeee ???

Eğer yaşamınıza kattığı hiçbir şey yoksa, ilişkinin sorumluluklarını gerektiği gibi yerine getirmiyorsa, kısacası doğru adamlık yapmıyorsa amenna, sepeti koluna herkes yoluna! Ama size sunduğu tüm artıları bir kenara bırakıp, görmezden gelip, üfürükten teyyare selam söyle o yare hesabı, gözünün üstünde kaşın var misali ev işlerine takılıp kalıyorsanız, zaten durmayın o ilişkide, durduğunuz kabahat! Ne verebilirsiniz ki bu kadar dar bir zihniyetle siz o ilişkiye? Hiç!

Sözün özünü noktalarken bir çok eli öpülesi pembelerimizi baş tacı edip tenzih ediyorum, onların dışındakilere söylüyorum : Bizim dünyamızda pasif deyince eziklerden ziyade sağolsun hemen her şeyden elini eteğini çekmişler kol geziyor! Vur deyince öldürmekten, her şeyde geri durmaktan, pasifim ben ojem bozulur misali hayatın içinde kaytarmaktan vazgeçmediğiniz sürece bu camia sizin gibileri sadece ``Obje`` olarak görmeye daha çookk devam edecektir! Vazgeçin artık ezik kadın eteklerinin altına saklanmaktan da çıkın ortaya, gösterin muhteşem varlığınızı!

HAMİŞ : Sevgili camiamızda gerçekten bu derece güçsüz, vasıfsız, sevdiği insan tarafından ezilen, sömürülen kadınlar varsa bana yazsınlar, oturulan yerlerden ahkamlar kesileceğine kalkıp hep birlikte dertlerine derman olmaya çalışalım...

Işık ve sevgiyle

Bilge ADAM