Merhaba arkadaşlar. Uzun zaman oldu sizler ile duygularımı paylaşmayalı. Ama biliyorsunuz ki, bu sıra yüreği büyük Türk Toplumu nun Türk evladı olarak, bende meydanlarda, seslerine bir ses, direnişlerine bir yürek olmak için sokaklardayım. Nedir bu direnişin anlamı sizce? Bir rekabet yaratmak mı? Ya da artık bitip tükenmeyen son olaylardan sonra halkın seslenişi mi? Annem hep anlatırdı 68 kuşağı olaylarını. O anlatırken ben içindeymiş gibi hayaller kurardım kendimce. Sonra birden bire bir haber ile gündeme gelen yürüyüşün içinde buldum kendimi. Önce gayet toplanmak için her zaman ki yerde sözleştik arkadaşlar ile. Aldık yerimizi meydanının göbeğinde. Birden bire kalabalık belirlendi. Şaşkın bakışlarımın arasından yükselen ve gözlüklerimin içine dolan bir duman ile yaşadım ilk korkumu. Polis 4 yerimizi çevirmiş ellerinde megafon anlamsız bir olayın içindeymişiz gibi bırakın direnişi diyordu. Önce derin bir sessizlik aldı birkaç saniye. Sonra nihat abinin sesi ile başladık sesimizi yükseltmeye. Bir yandan ellerim titriyor bir yandan tüylerim dimdik havada. El ele tutuştuk yan yana etten duvar olduk. Herkes bir beden, her ses birer bütün, her söz tek söz olarak meydanları inlettik.

Sadece yarım saat sürdü seslenişlerimiz. Birden kocaman bir boru gözüme çarptı, itfaiye borusu. Üzerimize fışkırtılan su ile resmen katliama nın ilk saniyesini yaşadık. Bize dur durak bilmeden resmen ama resmen ellerinde kelepçe ve jop ile yaklaştıkça yaklaşıyorlardı üzerimize. O jopbu alıp kendini o meydanın kralı sanal adi ve medeniyetsiz polis memurlarının yüzündeki o tebessümü asla unutamam.

Meydanda yaşlı bir teyze elinde türk bayrağı ile sesinin alabildiğine bağırıyordu. Onu duyunca direk atladım yanına tuttum elini. Başladım kenara çekmeye. Çünkü gözünü sadece bizi yıkmak canımızı acıtmak için bürünmüş insana benzeyen birinin onun canını yakmasına izin veremezdim.

( Hep bu milletin koyun olduğu, pek çok baskıya, haksızlığa rağmen sessiz kaldığı, kolay kolay sokağa çıkmadığı düşünülürdü. Üç buçuk darbe, sayısız

badire atlatan Türkiye’de, özellikle gençliğin konformist, apolitize olduğu sanılırdı... Yıllarca askerden, polisten ve başını belaya sokmaktan çekinen çoğunluğun, kolay kolay bir araya gelemeyeceği iddia edilirdi. Milyonların sokağa dökülmesi ancak “organize işler”le açıklanabilirdi.

Gezi Parkı direnişi bambaşka bir Türkiye’yi gösterdi bize... Mehveş Evin.)

Açıklamanın yazarı olan Mehveş Hanım dediği gibi; En doğal vatandaşlık hakkını kullanmak isteyenlere karşı devletin kullandığı orantısız şiddet büyüdükçe, belki dünyada eşi benzeri görülmeyen bir kenetlenmeye şahit olduk. Bu kenetlenmenin içinde sadece tek bir yürek tek bir inanç vardı. İşte asıl mesele bu inanç ve yüreği yok edemeyişleriydi, edemeyeceklerde.

Şimdi bir yeni direnişe yönelik toplanma statüsü seçildi ve tüm sosyal medyada yayınlandı. Sizleri ona davet etmek istiyorum. Saat 20:00 de herkes bulunduğu yerde sessizce 5 dakika dursun ve devam etsin yoluna sonra. Bu millet, bu yürek artık kolay kolay susmaz.

Dipnot: Türk Gençliği Atamızın Yolunda. Buradaki genç dostlarım şuan bulunduğumuz konum adına hepinizi kenetlenmeye tek yürek olmaya bekliyorum. Burada zaman harcamak bize bir şey kazandırmayacak. Asıl olay sokakta…

Özgür KELEBEK