“Tu quoque , Brute , fili mi ? “   Sezar’ın ağzından çıkan son cümle… Uzun süre düşündüm. Aldatma ve aldatılma üzerine bir yazı yazmaya karar verdim ve aklıma gelen ilk cümleydi bu. Aldatmak ne zaman aldatma olur ? Ya da aldatılmak gerçekten ne zaman insanın canını “sen de mi? “ dedirtecek kadar yakar? Ben aldatılmadım diyen bir insana asla inanmam . Çünkü çoğu zaman aldatılan farkında olmaz aldatıldığının ki ondandır Sezar’ın ta ciğerinden hançerlendiği yerden gelen sitemli cümlesinin sebebi. Lakin aldatmayanlar olabilir.Evet ben aldatmadım diyene inanabilirim(ki bu benim kendi düşüncem). Ama beklenmedik  bir hadisedir aldatma ve aldatılma . Diğer bir yönden ele alırsak kimse bir ilişkiye ben aldatılacağım ya da ben aldatacağım diye başlamaz . İşte o beklenmezlik , o hayal kırıklığı … O işte canımızı acıtan .
Gerçek bir aldatmayı aldatılma yapan şey tamamen aldatana bağlıdır. Değil mi ki Sezar’ı  gerçekten öldüren  şey hançerin oğlu kadar sevdiği Brütüs’ün elinde olması? Onu yere yığan…Ondandır ki “Sen de mi Brütüs , Öyleyse öl Sezar!” demesi . Aldatmasını beklemediğimiz için kızarız sevgiliye. O yüzden ölmeyi bile isteyebiliriz. En çok güvendiğiniz insandır en çok can yakabilme kapasitesi olan.

 Konu fazla dağılmadan ikili ilişkilerdeki “beklenmedik” aldatmalara dönmek isterim.Evet arkadaşlar hiçbir aldatma beklenmedik değildir diyerek kendi tezimi sonuna kadar çürütüyorum. Delirmiş bu kız demeyin . Evet hiçbir aldatma beklenmedik değildir. Brütüsler aldatmak için doğmuşlardır kanlarında vardır fakat sadece Sezarlar buna inanmak istemedikleri için hiçbir zaman aldatılacaklarını fark edememişlerdir. Her aldatma bağıra bağıra gelir. Artık o bakmaya kıyamadığınız sevgilinizin teni başka bir kokuya bulaşmıştır. Günahına ortak bularak sizin ölümsüz aşkınıza  gecenin bilmem kaçında siyah bir yağlı boya fırçasıyla İHANET yazmışlardır. İşte yapmasını beklemediğiniz, asla yapmaz dediğiniz için konduramazsınız, kabullenemezsiniz o simsiyah boyayı. Bir aşk kirlenmiştir artık . İnançsız olan arkadaşlarımızı tenzih ederek belirtmek isterim şeytanın bu namüsait münasebette hiçbir günahı yoktur! Aldatmış  ve aldatılmış , aldatanları ve aldatılanları iyi gözlemiş , her iki cephede de savaşmış biri olarak söyleyebilirim ki asıl  şeytan ; aldatanın ve yanındaki şahsın (eğer yasak aşk yaptığı partnerin gerçekten ona yasak olduğunun farkındaysa) ta kendileridir. Yok kandırıldım , yok sarhoştum … Size aldatma bahanelerimle ilgili bir kitap yazabilirim ve eminim bu yazıyı okuyan çoğu insan da benimle aynı fikirdedir.

 Gelelim diğer hususa; “İnsan neden aldatır?” ya da “ Gerçekten seven birisi aldatır mı ?” Bu konuda bir şey söyleyemeyeceğimin farkındayım. Aldatmanın doğasını çözmüş değilim.İhtiyaç olabilir, heyecan olabilir,eksik tatmin edilmemiş duygular olabilir,inat olabilir,gurur olabilir ,olabilir de olabilir ….

 Ama tek bildiğim ve doğruluğundan emin olduğum bir şey var dostlarım (Hiç birinizin tecrübe etmesini istemediğim ) “ Gerçekten bu haltı sevip te yiyen af dileyemiyormuş ve gerçekten sevdiği halde aldatılan da asla affedemiyormuş “ … Bu kısa yazım alemin tüm çapkınlarına gelsin ve şunu da hatırlatayım kırılmış bir kadın sadece affetmiş gözükür **