En son ne zaman yazdım diye baktım, milattan önceymiş.

Sanırım, Cilalı taş devriydi. Dumanla haberleşiyorduk. Kıyafet niyetine takılan yaprağa hayretle bakıp ``Bir yaprağa 2000 lira mı verdin? `` diyen kocaya ``Ama bu Gucci!`` diye sitem ediyordu hanımlar.

Bir süre ara vermek durumunda kaldığım bu geçen süreçte beni hiç yalnız bırakmadınız. Mailleriniz, aramalarınız, paylaşımlarınız, ne zaman başlayacaksınlarınız. Hepiniz harikaydınız, buradan kocamannnn bir kalp gönderiyorum :)

Biliyorum, çok özledik birbirimizi, kalplerimiz karşılıklı. Yazılacak o kadar çok konu birikti ve birikiyor ki, en hafifinden bir on yıl daha kucaklayacağız birbirimizi.

Hadi bir cesaret demiştim önceki yazımda, hala diyorum. Bu köşede, aramızda olmak isteyen arkadaşların, aramızda kalacağı küçük bir özgeçmişleriyle birlikte, Word sayfasına yazılmış 1 adet örnek yazılarını bekliyorum. Bu arada konuyla ilgili mail ve yazı gönderen yazar adayı arkadaşlar var, en kısa zamanda değerlendirmeye alacağımızı bilmelerini istiyorum.

Bu köşe sadece benim değil, aynı zamanda sizin de sesiniz, sizin de kaleminiz. Bir nebze de olsa aydınlanmak ve aydınlatmak için var bu köşe. Bir yaraya küçük bir merhem olmak, dudaklarda bir tebessüm, kalplerde umut olmak için var. Belki araya biraz tuz biber serpiştirmek, belki biraz nefes almak, bazen havadan sudan konuşmak, bazen de biraz dertleşmek. Doğrularımızı yanlışlarımızı masaya yatırmak, eğri oturup doğru konuşmak ve tabii ki gündemi paylaşmak için var. Sözün özü; anlatmak ve paylaşmak istediğiniz tüm konular, köşeye taşınabilecek her ne varsa her zaman ki gibi burada ve yanınızdayım.

HAMİŞ : Kucaklayacağız demişken... Bu aralar en çok buna ihtiyacımız var biliyorsunuz değil mi?

En kısa zamanda buluşmak dileğiyle...

Işık ve Sevgiyle

Bilge ADAM