-Yeni yıldan da umudum yok, her şey eskisi gibi olacak!

-Hayır kırman gereken zincirlerin var.

-Umudum yok!

-Sınırlar umut tanımaz,mutluluklar aslında mutsuzluklarının içinde saklı…

Sınırlarımız ve kırmamız gereken zincirler önce kafamızın içinde başladığından, algıları yıktığımız vakit mutluluk kavramının olup olmaması aslında pek de farketmemekte.Şimdi hangi konu hakkında sıkıldın ya da sevindin? Perspektife göre değişen bir kavram.Aslında mutsuzlukta, mutluluk da bizim düşüncelerimizi değiştirmemizle var olan duygular.

Beyin kimyasının değişmesinden dolayı süregelen etkileri dışarıda bırakırsak tabi.

Ne kadar minimalist olursan, o ölçüde mutluluğun değişir. Ama tabi ki beklentilerin mümkünatı ile ilgili, sonuçlar alırsınız.

Beklentiler sözünü biraz açmak istiyorum. Bilinen yerel anlamı ile bir cümle kurmak istersem;

“Epistemolojideki anlamıyla beklenti, belirsiz şartlar altında olması en muhtemel sayılan şeydir. Geleceğe ait bir inanç olan beklenti, gerçekçi olabilir veya olmayabilir. Beklenenden daha kötü bir sonuç hayal kırıklığı duygusu doğurur. Beklenmeyen bir şey gerçekleşirse bu bir sürprizdir.”

Beklentinin bu bilinen anlamını okuduktan sonra, hayatın her dönemine ait kaçımızın hayal kırıklıkları ya da sürprizleri oldu? Tam olmaz derken sevinip,tam oldu derken üzüldük?

Alacağımın yanıtları hayal ederek, cevap vermek isterim ki; her bir dönem içerisinde birden çok fazla. Peki sayılar önemli mi? ya da kalıcık ön planda olmalı mı? Tabi ki her daim kalıcılık kavramı sayıların önüne geçen tek gerçektir.

O zaman bu yıl tüm sayıları bir kenara koyarak, hayatımız da kalıcı değerler almış sürprizlerimizin kıymetini daha çok bilmeye. Değer olarak bulamadığımız tüm sayılarımızı değere ait bir kalıcılığa ulaştırmaya çalışmanızı umut eder, yeni yılımızı en içten dileklerimle kutlarım.

DipNot:
Ne demiş şair;
Görmek istersen denizi, başını yukarı kaldır gökyüzü deniz gibi...

Sevgilerimle;
Özgür KELEBEK